Deil Martin Carandang

Siguro ano din. Parang nagiging, yung mga students ngayon, parang nagiging curious na rin sila sa work namin. Nang work namin as a librarian. Natin as a librarian. Kung, kung iba naman na librarians to, parang baka hindi naman sila interesado eh. Pero siguro dahil nga medyo may engagements kami, parang, ano bang ginagawa nyo, Kuya Deil? Parang gano'n. Anong ginagawa nyo sa life? Anong mga parang, paano kayo nagkakaroon ng mga ganitong collections? Ano ba yung mga ina-attendan nyo? Ah, may board exam pala kayo. Dati parang regular staff lang tayo eh. Parang, sabihin sa atin, bantay ng library. Ganon. Pero siguro dahil nga yung personality ko din and plus factor nga yung pagiging gay man ko na medyo parang approachable e. Parang ang daling “baklain” e. Parang ganun yung mga terms e. Parang, huwag, parang conversation starter yung, ang ganda ng kilay mo po, ganyan. Tapos ano po bang pwede namin hiramin ng libro naman? Parang ganun na ngayon. Well, naka-proud ka mhie. Di ba? In your simple ways. Parang nakakatulong ka sa profesyon natin. Na parang nagiging aware sila. Oo, kasi di ba sa mga book fairs, di naman sila interesado sa mga ganyan. Pero yung mga simpleng pag-post-post mo lang, kahit hindi naman gano'n ka-active, parang really helps na ma-open yung community. Hindi naman kailangan madalian, di ba?

Curiosity and Awareness of the Clients