Marzo Meco Alfonso

Did it influence my yes, I guess. Kasi, in a way, in-influence ng SOGIE ko ang aking professional journey in that it pushed me out of Cardona, out of Rizal. Okay. Kasi, ginusto kong magtrabaho sa ibang lugar. Kasi, ano, you know, hanggang sa last semester ko sa college, meron pa rin talagang sense of danger mula sa mga tao doon sa paligid ko doon. Sa mga kaibigan ng kaibigan ko. Full of microaggressions. Ayan, full of microaggressions lang. Hindi full-blown na humiliation. Kasi I have that, ano, “redeeming factor”. Alam nilang matalino ako. [...] pero hindi gano'n: Alam nilang matatalo ko sila when it comes to academics. Kaya hindi nila ako ina-atake head on. Even in my circle of four friends, ako lang ang queer sa amin. So sometimes, nahihirapan akong mag-share sa kanila ng feelings, when I feel especially in danger. Buti na lang andiyan si Mariah. May isa siyang kanta. Anong kanta yan? Butterfly? Hindi ko alam kung...ididiscuss ko doon. Ah dito. Okay. Later na lang. Kaya ayun. Nag-apply-apply ako sa mga library sa Taytay, sa Maynila. Maski ang dream ko talaga noon, bago pa [ako grumaduate], yung buhayin yung municipal library ng Cardona. Kasi, o kaya, maski ano, sa isang school library doon. Kasi ano, nung thesis ko, naglibot ako ng mga school library, tinignan ko yung mga collection nila. Tapos may isang library doon na maganda. Kaya lang, walang librarian. So baka ikaw na. Ayun. Kaya. Pero hindi ka nag-try na mag-apply doon sa library na yun? Hindi. Bakit? Kasi, ayun nga gusto ko sa labas. Kasi ano na, gusto ko yung town, pero yung mga tao…

Identity and Career